این پژوهش به بررسی سرعت پردازش واژۀ مرکب درون‌مرکز هسته‌پایان در زبان فارسی با توجه به هستۀ نحوی و معنایی آن براساس میزان شفافیت معنایی اختصاص دارد. از لحاظ معنایی دو حالت شفاف و غیرشفاف برای انتخاب واژه‌ها در نظر گرفته شده است. در این پژوهش از آزمون آماده‌سازی نهفته استفاده شده است. آزمون به گونه‌ای بود که ابتدا واژۀ مرکب درون‌مرکز هسته‌پایان مانند «کمردرد» به عنوان آماده‌ساز به نمایش درمی‌آمد و سپس هسته نحوی و معنایی آن یعنی «درد» به عنوان واژۀ هدف نمایان می‌شد. دو گروه آماده‌ساز در نظر گرفته شد که عبارت بودند از مرتبط و نامرتبط. این دو گروه از لحاظ میزان شفافیت معنایی و ساختار تقریباً همسان بودند. نتایج پژوهش وجود تسهیل‌گیری را هم در گروه واژه‌های شفاف و هم در گروه واژه‌های غیرشفاف نشان داد و مشخص شد که با توجه به هستۀ نحوی و معنایی، شفافیت معنایی در سرعت پردازش واژه‌ها تأثیر دارد و پردازش واژه‌های مرکب شفاف نسبت به واژه‌های غیرشفاف سریع‌تر انجام می‌شود.
)