هدف از این پژوهش بررسی تاریخی پیشینشدگی واکههای پسین ایرانیِ میانة غربی در گذر به دورة نو در گویش کردی سنقروکلیایی در چارچوب واجشناسی زایشی است. در این پژوهش پنجاه واژه به منزلة نمونه (شامل اسم، صفت، فعل و ستاک فعل) که در آنها فرایند پیشینشدگی رخ داده است، بررسی شده است. دادههای این پژوهش به دو شکل اسنادی و مصاحبه میدانی از ده گویشور بومی بیسواد و باسواد زن و مرد در ردههای سنی مختلف از 30 تا 70 سال گردآوری شده است، همچنین نگارنده گویشور این گویش کردی است. این پژوهش به این پرسش پاسخ میدهد: پیشینشدگی درزمانی واکه در گذر از دورة میانه به دورة نو در این گویشِ کردی در چه بافتی از واژه رخ داده است؟ نتیجة این پژوهش نشان داد که فرایند پیشینشدگی واکه در گذر از دورة میانه به دورة نو در این گویش در بافت مجاورت با همخوانهای جلودهانی رخ داده است.