فرهنگ لغت دوزبانه به عنوان یک «ابژه فرهنگی»، دست کم دو فرهنگ متفاوت را دربرمیگیرد و قرار است خلأ بین آنها را پر کند. در فرهنگنویسی نوین، فرهنگنویس با استفاده از «قابهای فرهنگی» ، ابزاری برای آشنایی با عناصر فرهنگ دیگری را برای کاربران خود فراهم میآورد. پژوهش حاضر بر آن است تا ضمن مرور اهمیت درج اطلاعات فرهنگی در فرهنگنویسی، بر مبنای روشی تحلیلی-توصیفی به معرفی ویژگیهای اصلی «قابهای فرهنگی» در فرهنگهای دوزبانه بپردازد و نهایتاً جایگاه این مؤلفه خردساختار را در دو فرهنگ انگلیسی- فارسی و یک فرهنگ فارسی-انگلیسی واکاوی نماید. بررسی پیکرة پژوهش نشان میدهد قابهای فرهنگی در فرهنگلغتهای نامبرده غایب هستند و در مقدمه هیچ یک از سه فرهنگ راهکاری برای بازنمایی تفاوتهای فرهنگی بین زبان مبدأ و مقصد پیشنهاد نشدهاست. یافتههای پژوهش مؤید آن است که استفاده از یادداشتهای فرهنگی در رمزگشایی خلأهای واژگانی دو زبان میتواند تصویر روشنتری از بافت موقعیتی واژهها ارائه دهد.