Analyzing Discoursal Style of Judges and Defendants in Courtroom Based on Forensic Linguistics

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD Student of Linguistics, Abadan Branch, Islamic Azad University, Abadan, Iran

2 Associate Professor, Department of Linguistics, Abadan Branch, Islamic Azad University, Abadan, Iran

3 Associate professor, Department of Linguistics, Payam Noor University, Tehran, Iran

Abstract

Forensic linguistics as a branch of applied linguistics has taken place in the analysis of court discourse in the world, and newly, in the Iranian court contexts. This discipline has helped the legal language to analyze discoursal elements among the court participants. This is a mixed-methods research through which qualitative and quantitative analyses have been followed. The research was to discover pragmatic aspects of court discourse. One of these aspects was the spoken style markers (McMenamin, 2004) used by judges and defendants in Iranian criminal courts. Data were analyzed through descriptive (i.e., frequency, means, and percentages) and inferential statistics (i.e., Chi-square, X2) to compare judges' and defendants' conversations. Analysis of the “spoken style” variable showed that defendants' and judges' spoken styles differed significantly. The judges use the “use of formal spoken style” discourse markers more than the defendants. In sum, results revealed that judges and defendants used each discourse marker differently to play a role in strengthening or weakening speakers' power. Implications of the study suggest several guidelines for training judges in pre-service and in-service courses that provide them with linguistic and discoursal knowledge of how to use language pragmatically and practically to smooth the court processes.

Keywords

Main Subjects

References

منابع فارسی
آقاگل­زاده، فردوس؛ فرازنده­پور، فائزه؛ گلفام، ارسلان (1389). «تحلیل زبان­شناختی آراء قضایی بر اساس الگوی خلاق: رویکرد حوزۀ زبان­شناسی حقوقی». پژوهش­های زبان و ادبیات تطبیقی، 1(1): 11-27.
آقاگل­زاده، فردوس (1391). زبان­شناسی حقوقی (نظری و کاربردی). ویراست دوم. تهران: نشر علم.
راسخ مهند، محمد (1399). «گونه­های زبان فارسی در ایران». پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری. 1(1): 28-41.
زائری، عظیمه؛ آقاگل­زاده، فردوس؛ عامری، حیات (1396). «توصیف و تحلیل شیوه­های زبانی و فرازبانی وکلا جهت اقناع در دادگاه­های علنی ایران: تحلیل گفتمان دادگاه کیفری». جستارهای زبانی. 8(5): 139-158.
سبهانی، ثریا؛ گرجیان، بهمن؛ محمودی، خلیل؛ ویسی، الخاص (1401). «شناسایی هویت نوشتاری و گفتاری متهمان در دادگاه از منظر زبان­شناسی حقوقی». پژوهش­های حقوق جزا و جرم­شناسی، 10(20): 289-316.
سبهانی، ثریا، بهمن گرجیان، خلیل محمودی و الخاص ویسی (1402). «طبقه­بندی تشخیص­های بازپرسی با کمک نشانگرهای ساختاری و سبکی مکالمات دادگاه در چارچوب زبان‌شناسی حقوقی مک­منامین». جستارهای زبانی، 14(4): 57-82.
عباس­زاده، فرنگیس؛ گرجیان، بهمن؛ ویسی، الخاص (1399). «تحلیل نشانگرهای کلامی و سبکی در گفتمان حقوقی دادگاه­های انقلاب». زبان فارسی و گویش­های ایرانی، 5(2): 231-244.
علی­نژاد، بتول؛ نجف­پور، اعظم (1400). «برجستگی هجایی در گونۀ فارسی اصفهانی». زبان­شناسی گویش­های ایرانی، 6(1): 33-63.
فتاحی‌پور، مجید (1395). «روان‌شناسی مهارت نگارش: ابهام‌پذیری عاملی مؤثر بر کمیت و کیفیت نگارش زبان انگلیسی». پژوهش­های زبان­شناختی در زبان­های خارجی، 6(2): 393-415.
مؤمنی، نگار (1389). «زبان­شناسی قانونی: بررسی شهادت در دادگاه با توجه به ویژگی­های زبانی». کارآگاه، 3(10): 60-83.
نجفی، پریسا؛ حق­بین، فریده (1399). «راهبردهای کلامی در تعامل بازجویی (جستاری در گفتمان­کاوی قضایی)». جستارهای زبانی، 11(4): 391-418.
References
Ahmad, A., Saleem, M. M., & Hussan, S. (2019). “A stylistic study of legal language in the verdicts of the Supreme Court of Pakistan”. Pakistan Journal of Social Sciences, 39(2): 429-436.
Bogdan, R. C., & Biklen, S. K. (2007). Qualitative research for education: An introduction to theory and methods (5th ed.). Boston: Allyn & Bacon.
Coulthard, M., & Johnson, A. (2007). An introduction to forensic linguistics: Language in evidence. London and New York: Routledge.
Creswell, J. W. (2009). Thousand Oaks. (3rd ed.).  CA: Sage.
Crystal, D. (1995). “Review of forensic stylistics”. Language, 71: 381-384.
Grant, T., & Baker, K. (2001). “Identifying reliable, valid markers of authorship: A response to Chaski.” Forensic Linguistics, 8(1): 66-79.
Johnstone, B. (2000). Qualitative methods in sociolinguistics. Oxford University Press.
McMenamin, G. R. (1993). Forensic stylistics. Amsterdam: Elsevier Science Publishers.
McMenamin, G. R. (2001). “Style markers in authorship studies”. Forensic Linguistics, 8(2): 93-97.
McMenamin, G. R. (2004). Forensic linguistics: Advances in forensic stylistics. USA, Florida: CRC Press.
Schreier, M. (2013). Qualitative content analysis. Sage.
Shuy, R. W. (1993). Language crimes: The use and abuse of language evidence in the courtroom. Oxford: Blackwell.
Tuurosong, D., Pelpuo, R. H., & Bakuuro, J. (2018). “Stylistics as an approach to discourse analysis: A thematic textual analysis”. British Journal of English Linguistics, 6(2): 58-71.
Zamruddin, M. P. & Arafah, B. (2019). “A discourse stylistics analysis on the regularities in Alice Walker’s The Color Purple”. The Second Annual International Conference on Language and Literature, 422-436
 
Linguistic Studies: Theory and Practice
Volume 2, Issue 1 - Serial Number 3
Fall 2023
December 2023
Pages 41-63

Files

History

  • Receive Date: 03 October 2023
  • Revise Date: 14 November 2023
  • Accept Date: 15 November 2023

Share

How to cite

Statistics